Wystawa ta jest pierwszą w historii polskiego muzealnictwa prezentacją kultury materialnej plemion łotewskich, od czasów najdawniejszych, od połowy IX tysiąclecia p.n.e. po okres średniowiecza. Obejmuje prawie 1200 przedmiotów zabytkowych, większość o unikatowym charakterze, poczynając od pochodzących z paleolitu i mezolitu bogato zdobionych narzędzi i ozdób z kości oraz wykonanych z bursztynu zoomorficznych figurek i innych eksponatów reprezentujących sztukę epoki kamienia.

Kulturę duchową najdawniejszych epok ilustrują dwa modele grobów z epoki kamienia. W kolejnych gablotach prezentowane są zabytki ukazujące obróbkę kamienia i krzemienie, kości i poroża a także początki metalurgii brązu i żelaza. Od momentu wykorzystania metalu do produkcji narzędzi, ozdób i broni rozpoczyna się okres intensywnego rozwoju cywilizacyjnego w oparciu o nowe surowce. Kultura materialna ludów zamieszkujących obszary dzisiejszej Łotwy charakteryzuje się wyjątkowym bogactwem. Wystawa "Skarby starożytnej Łotwy" prezentuje tę niespotykaną na pozostałych ziemiach bałtyjskich obfitość znalezisk pochodzących z grobów czy skarbów, odkrywanych przez archeologów na osadach i grodziskach. Wiele ze znajdowanych przedmiotów, takich jak miecze czy zapinki do spinania szat jest dowodem na wymianę handlową z terenami odległymi o wiele setek kilometrów, z Wikingami czy Słowianami. Unikatowym w muzealnictwie archeologicznym są drobiazgowe rekonstrukcje strojów poszczególnych plemion łotewskich z okresu wczesnośredniowiecznego, wykonane na podstawie wydobytych z grobów, świetnie zachowanych tkanin. Dopełnieniem ekspozycji jest dwujęzyczny, polsko-angielski, 500-stronicowy katalog, pierwszy w języku polskim wykład o starożytności i wczesnohistorycznych dziejach ziem łotewskich.