| Powrót do listy stanowisk| Informacje ogólne o stanowisku|

Cichowo, gm. Krzynowłoga Mała, woj mazowieckie
Cmentarzysko kultury łużyckiej
Grażyna Orlińska
sezony wykopaliskowe
2004
  2005   2006   2007  
ilustracja dekoracyjna

Podjęcie w 2004 roku ratowniczych badań wykopaliskowych w Cichowie spowodowała znaczna dewastacja części cmentarzyska, stwierdzona w czasie rutynowej inspekcji prowadzonej rok wcześniej przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Warszawie, Delegatura w Ostrołęce. W celu powiększenia pola uprawnego z obszaru położonego na zachód od drogi przecinającej stanowisko zostały usunięty bruk kamienny, a następnie teren ten głęboko zaorano (Zdjęcie 1)..

ilustracja dekoracyjna
1.Zniszczona zachodnia część stanowiska widziana od południowego wschodu.
Trawiasta skarpa za polem ornym obrazuje pierwotny poziom cmentarzyska (Fot.W Orliński )
.

Zasadnicze prace skoncentrowano w części zachodniej nekropoli w celu określenia tutaj rozmiaru strat. Dwa niewielkie wykopy umieszczono w części centralnej rozpoznanego zasięgu stanowiska, gdzie zachowany był bruk kamienny. Składał się on z 3-5 warstw kamieni polnych różnej wielkości. Jedynie w trzeciej warstwie bruku na wykopie 3 (Zdjęcie 2) znaleziono duże, uszkodzone żarno nieckowate, przyniesione jako już nieprzydatne z osady ulokowanej zapewne w sąsiedztwie. Nad dwoma szczególnie głęboko zakopanymi grobami ułożono cztery dodatkowe poziomy niewielkich kamieni.

ilustracja dekoracyjna
2.Trzecia warstwa bruku widziana od wschodu (Fot.W Orliński )

Całkowicie przebadano 99 m2 powierzchni. Znaleziono 44 obiekty kultury łużyckiej: 24 groby ciałopalne, 2 naczynia bez kości i 18 jam - pozostałości po odprawianych w starożytności obrzędach (Zdjęcie 3).

ilustracja dekoracyjna
3.Obiekt 45 - jama nakryta kamieniem (Fot.W Orliński )

Wśród grobów, w większości osłoniętych różnorodnymi konstrukcjami kamiennymi, dominowały pochówki popielnicowe: 12 w naczyniach glinianych (Zdjęcie 4), w tym 2 zbiorowe, oraz 9 w pojemnikach z surowców organicznych, najprawdopodobniej woreczkach (Zdjęcie 5). Trzy groby uznano za jamowe, tzn. spalone kości były wsypane do dołka wykopanego w ziemi.

ilustracja dekoracyjna
4.Obiekty 62 i 64 - grób w popielnicy glinianej z celowo wrzuconym do wewnątrz kamieniem, częściowo obstawiony kamieniami i całkowicie obudowany kamieniami grób ze szczątkami umieszczonymi w pojemniku z surowca organicznego (Fot.W Orliński )

ilustracja dekoracyjna
5.Obiekt 71 - grób w popielnicy z surowca organicznego złożony na płaskim kamieniu
(Fot.W Orliński )

Jedynie groby zbiorowe zostały wyposażane w naczynia towarzyszące, zwane przystawkami. Dodatkowo pod każdym z tych grobów znaleziono ułamki naczynia bez kości. W pozostałych pochówkach - pojedynczych - dość często natrafiano na wyroby krzemienne, rzadziej na drobne ozdoby lub części stroju z brązu, kości, a wyjątkowo bursztynu. Część z nich nosi ślady przepalenia w ogniu stosu.

Badania 2004 roku wykazały niemal całkowite zniszczenie zachodniego skraju nekropoli, gdzie poniżej ziemi ornej zawierającej liczne ułamki rozbitych naczyń grobowych, natrafiano jedynie na przemieszczone pługiem resztki obiektów. Pozwoliły jednocześnie rozszerzyć ustaloną roboczo, po pierwszym sezonie prac, chronologię cmentarzyska. Jeden z grobów w popielnicy glinianej - obiekt 50 - można datować na VI okres epoki brązu, tj. około 700-500 p.n.e. (Zdjęcie 6).

ilustracja dekoracyjna
6.Obiekt 50 - grób w popielnicy glinianej obłożonej dwoma wieńcami kamieni

Badania były finansowane przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.


| Powrót do listy stanowisk| Informacje ogólne o stanowisku|